Werkoverleg Picnic style

Nieuwe huisstijl in de maak. Nieuwe website in de maak. Nieuwe etiketten in de maak. Tijd voor een heus en waarachtig werkoverleg. Natuurlijk wel picnic style! Met chutneys en een heerlijke appelcider. Het leven van professionele picallillimakers is zwaar. Een lijdensweg. Een ware bezoeking. Je vraagt je af waarom we het doen. Wij snappen het zelf ook niet.

Fijne vakantie!!!

Proefjes...proefjes...proefjestijd!

O ja, dat was ooit de tune van koffietijd he. Voor ons is het proefjestijd nu. Want het assortiment moet natuurlijk voortdurend worden gewikt, gewogen, herzien, gewijzigd en aangevuld. We zouden toch eens stil zitten. Zonde van de tijd, we'll sleep when we're....juist ja:-) Dus we zijn weer aan het experimenteren geslagen. Met pepers, aubergines, paprika's met als basis recepten die we hebben gevonden in een kookboek dat we in een opshop in London vonden: turn of the century Indiaas-Brits. Met prachtige tekeningetjes. Genieten! Nu onszelf en de buren voeren om te kijken hoever we werkelijk zijn. Wat er bij moet, wat eruit moet, waar we de smaak substantieel kunnen verbeteren, of het überhaupt iets is. Want we zijn er nog niet, nog lang niet met deze experimenten. Gaat weer een poos duren voordat we m naar ons zin hebben. En dat is ook percies wat het zo ontiegelijk leuk maakt!  Ooohhhwwww, die opwinding om experimenten in de pot te doen! Al te constateren dat de samenstelling op textuur al niet klopt, smaak nog daargelaten. Dat het nog niet goed ruikt. Dat het anders bonkerig gaat moeten. Maar goed dat we van dat enkele feit al kunnen genieten, want voor enkele experimenten geldt dat ze pas over een maand of 3 tot 4 op smaak beginnen te komen. Heerlijk! Hebben we ten minste nog een paar tellen om in de zon te zitten.

Toen hij zei: "schat...."

Hij zei: "Schat, de schorten zijn best wel vies geworden tijdens de regenbuien van de markt in Haarzuilen."
Zij sprak: "Ja, zo kunnen we niet verschijnen hè? Niet bij een feestelijke heropening."
Hij zei: "Mmmm, daar zat ik ook aan te denken. Hebben we nog ossengal?"

Hij vette de plekken in met onvervalste ossengal.
Zij deed de schorten in de wasmachine. En stopte ze daarna blind in de droger.

En toen zei hij: "Schat, we hebben een uitdaging." En samen ontknoopten zij 5 schorten en kwamen schoon en gelukkig bij de heropening aan. Met afgebroken nagels en kromgeknoopte vingers.

In de knoop... 

Foodelicious times TWO!

Wij op de toonbank van Foodelicious!

Je hebt het natuurlijk overal kunnen lezen en in de regio Rotterdam zelfs kunnen horen op RTV: Foodelicious is opnieuw open. Twee keer zo groot maar liefst! Het was dan natuurlijk ook een klein zaakje:-) Om de feestvreugde te verhogen bestelde Herman maar liefst een assortiment van 280 van onze potjes. De eend hing weer eens bijna door haar asjes heen. En we mochten er op de openingsdag bij zijn. Prachtige winkel! Apetrots zagen we onszelf op de toonbank staan. De potjes dan he. Maar dat is toch WIJ. Wij erachter en vanaf dat de deur open ging hebben we tot een uur of half zes toastjes gesmeerd, chutneys laten proeven, gepraat over duurzaam en biologisch en fantastisch leuke mensen ontmoet. Waaronder - jawel! - een mevrouw met een teckeltje dat wel echt Kareltje heet! En een mevrouw die op twitter als account @passiewerkt heeft. Voila: was er ooit een meer waar woord! Daar getuigt Foodelicious van en wij zelf ook. Denk we. En nog heel veel andere heren en dames. Een mevrouw die tot op heden haar chutneys uit de UK importeerde en aangaf die van ons "the real thing" te vinden. Apetrots!

Kortom: wij - en <niet geheel onbelangrijk> de Foodelicious bazen zelf ook - vonden het een geslaagde dag. Zo leuk dat wij eigenlijk suggereren dat ze vaker een feestje doen. Bijvoorbeeld als ze twee weken open zijn. Als de zon schijnt. Als het regent. Als Kareltje op bezoek komt. Vieren wat er te vieren valt, zeggen wij!

Kareltje, Bas, zon, regen en chutneys!

De stand met groenten & potjes

Aubergine Bas in de relaxstand

Wij hebben een oud ambacht met onze inmaakgekte, weten wij sinds dit weekend. Want daarom werden we uitgenodigd om op de markt van Landidee te staan tijdens Fleurig 2012. Daar reden we dan zaterdagochtend met de eend over de ophaalbrug kasteel Haarzuilens binnen. Onze eend was zo zwaar beladen dat het kontje nog net boven de grond bleef. Natuurlijk met chutneys en relishes, toastjes en kaasjes om ze te laten proeven. Speciaal voor deze gelegenheid ook met de restgroenten van de telers waar wij voor onze chutneys mee samenwerken. Gewoon om te laten zien wat dat dan zijn. Van den Bosch paprika's gaf prachtige kleine paprika's mee en paprika's met een deuk. Pluk de Kas deed kleine, kromme en anderszins bijzondere aubergines in een tas. Waaronder de favoriet van onze gasten die wij ergens op zaterdag Bas hebben gedoopt. Van Honingtomaten kregen we een klasse mee die al geen honingtomaat meer mag heten, maar die wel beter is dan de gescheurde exemplaren die wij normaliter verwerken. Maar die schimmelen binnen een dag dus dat is niet zo charmant op een 2-daagse markt. Die we nu bij ons hadden konden mensen proeven. Evenals de vitapepjes die zowel bij volwassenen als bij kinderen uitstekend "down the hatch" gingen als gezonde snack. De kapstokkomkommers van Pleun Struijk zorgden voor het nodige vermaak en we hadden oprecht verbaasde gasten: "ze smaken gewoon heerlijk! Maar natuurlijk: ze bennen alleen krom, zoals mijn oma zaliger zou zeggen. Kromme jongens onze komkommers. Met dank aan deze telers en onze potjes met hun groenten hadden wij een prachtige kraam die bijna het proces van chutney maken liet zien. En natuurlijk proeven. Een kilo geitenkaas, 6 jumboverpakkingen toastjes, een kilo belegen kaas en drie harde worsten verder gingen we met een bijna lege eend weer terug naar Den Haag. Met een hart vol herinneringen. Aan de mensen die enthousiast kwamen proeven. Mensen die niet van picallilly zeiden te houden maar daarmee het gele bindmiddelgebeuren uit de supermarkt bedoelden. En toch overstag gingen voor het gele groentegebeuren in onze potjes. Mensen die ons adressen van delicatessenzaken gaven. Mensen die voor het eerst kennismaakten met chutneys. Wij hopen dat u zich allen onze gasten heeft gevoeld en heeft genoten van het kennismaken, het proeven en de markt in zijn algemeenheid.

Kareltje in knuffelsessie met Harm

Maar er kwam meer voorbij! Zo was daar onze vriend-van-het-eerste-uur: Kareltje, de teckel. Eigenlijk heet hij Takkie, maar ja: dat kon hij niet vertellen. Hij kwam schumen op onvervalste teckelwijze voor kaas, brood, worst. En zag eruit als een Kareltje. Wij op zoek naar de baas om te vragen of hij wat mocht. Bleek hij Takkie te heten en jahoor, hij mocht verwend worden. Wij zijn m Kareltje blijven noemen en hebben m samen met Au Bain Marie met welbevinden van de baas schandelijk verwend. Het is een wonder dat ie niet het terrein is afgewaggeld aan het eind.

Wat ook voorbij kwam was de regen. Op zaterdag in ieder geval. Tussen 3 en 4 op precies te zijn. Alsof er een kraan werd opgedraaid. Het marktplein was in een keer leeg. Samen met onze groenten en potjes hielden we stand. Gelukkig maar, want op zondag volgenden betere tijden. Want na regen kwam ook nu, juist, zonneschijn. Het eind van de markt was zonovergoten. En kersenbier overgoten. En 2cv overgoten. En kaastaart overgoten. En Zuivelhoeve overgoten. En kruidenthee....en en en. Want als u gewaardeerde gast richting huis bent, doen wij als kraambewoners vaak nog even een rondje langs elkaar. Wij hebben namelijk nauwelijks de kans om onze collega's te leren kennen als de markt open is. En dat maken we dus aan het eind even goed met elkaar door middel van goede, ouderwetste ruilhandel: "mag ik van jou.....dan krijg jij van mij...."

Dus terug in onze canard nog een beetje chutneys en vooral erg veel ruilhandelgoederen. En daar gaan wij nu met de benen om hoog, de knietjes in de ruststand en onze smeerarmen op tafel eens goed van genieten.  Een paar dagen dan toch, want daarna helpen we mee bij de grande heropening van Foodelicious in Rotterdam. Zien wij u weder op 21 juli op de Mariniersweg 45 in Rotterdam?

Tot slot nog een kleine fotoimpressie van de LandIdee dagen:

opbouwen in de nog lege kraam met volle eend!

Haarzuijlens ophaalbrug

Landidee, het tijdschrift dat ons had uitgenodigd

ganzendrijven met bordercollies, prachtig!