donderdag 22 december 2011

Pech onderweg

Voor het geval u dacht dat alles lukte, laten wij u even uit de droom helpen. Ja, 2011 durven we een succesvol chutney jaar te noemen. Echt. Maar het is zeker niet zonder tegenslag. En nou balen wij ervan dat we van de grootste mislukkingen geen foto's hebben gemaakt. Want wecken kan echt haast gewelddadig misgaan. Zo dachten wij abrikozen in een speciale alcoholische sap uit te brengen. Mevrouw, mijnheer: die abrikozen schoten zich tegen de deksel van de pan aan. Die we er nog net tijdig op konden mikken. PATS! PATS! PLOF! ging het tegen het deksel. In onze drukte om dat deksel erop te houden vergaten we spontaan de korte klap: het vuur onder de pan uitdraaien. Daar kwamen we uiteindelijk wel op , toen de boel maar af laten koelen en onszelf even af laten koelen. Misschien volgend abrikozen seizoen weer verder, maar nu-even-niet! roepen wij.

De foto die we nog wel konden maken: the remains of the day van een exploderende pot wijnjam. Wat er nou fout ging? Geen idee, nog steeds niet. Pot en deksel scheidden zich, deksel bleef in de afkoelbak, pot schoot zich met verve en vooral met inhoud tegen de muur aan. Om tergend druipend zijn weg naar beneden te zoeken. Inmiddels hebben we deze jam wel volledig onder controle en is het - als enige jam in ons overigens hartige assortiment - een topper zo is ons gebleken.

Wat we nog niet helemaal onder controle hebben tot ons verdriet, is de bright pickle banner. We konden echt wel door de grond zakken toen GransJean aangaf dat 7 potjes stonden te lekken op hun schappen. Anne Wies maakte er als moeder van jonge culinaire ondernemers geen enkel probleem van en natuurlijk crediteren wij, maar verdorie: het is wel een deuk in je weckego. Een deuk van formaat mogen wij wel stellen. Wat het probleem met de potjes is, waarom ze niet gewoon lekker dichtblijven? Geen flauw idee. We hebben het natuurlijk wel zelf geproefd ondanks dat we weten: wat onder olie en azijn staat, blijft ook zonder deksel wel een tijd goed. Maar toch: de schrik slaat om het hart. En het is nog wel zo'n mooie pickle.

Een ander pijnlijk punt: wij stuurden een potje picallilly op om te laten proeven in Middelburg bij een restaurant. Is dat potje niet aangekomen. En ook niet terugbezorgd. Klacht bij post.nl natuurlijk. Dat zorgt alleen niet dat het potje wordt bezorgd he. Dus we gaan in het nieuwe jaar gewoon naar Middelburg een potje brengen.

Dus u ziet: er lukt veel, maar er gaat evenzeer veel fout. En dat delen we ook. Want het is een pad met vallen en opstaan, waar wij ook geen hogere wijsheid in hebben. Anders dan dat we er vol voor gaan en werken aan absolute weckexcellentie!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten