donderdag 22 december 2011

Proeverij bij Josephine

Alweer een maand terug - 20 november - hadden we een eerste echte externe proeverij. Als u dit blog een beetje volgt, weet u dat wij bij ons thuis proeverijen doen. Extern gaan, ergens anders heen en daar laten proeven EN zelf verkopen, dat was nieuw voor ons. Dus hop, met onze eend naar Wassenaar.  Proefpotten van 4 liter mee, waarvan 1 met piccalilly en 1 met Relishing Elmo. Twee potten van 2 liter mee, een met McGreens Dreams en een met de Green Jungle Sandwich Pickle. Verder onze peach by peach, mediterranean sunshine and andere potjes voor de verkoop. Wij kwamen terecht in een schitterende omgeving van prachtig antiek en werden ontvangen door Josephine. Het is zelden dat je een vrouw ontmoet die zo'n wandelend hart is. En we mochten er recht in vallen.

We kregen een antiek tafeltje met een mooi, stralend wit tafelkleed. De opstelling was gereed en.....daar kwamen de mensen. Uitgenodigd in persoon door Josephine en met wijnen van wines2share, die werd begeleid door de hoogst genoteerde vrouwelijke vinoloog van Nederland: Emmy Hendriks. Wij hadden geen idee wat we konden verwachten. En het werd een feest. Een waar proeffeest. Met wonderlijke en heerlijke ontmoetingen. Want de gasten waren fijnproevers. Binnen 5 minuten waren onze eerste potjes uitverkocht en stonden we bijbestellingen op te nemen voor met name de mediterranean sunshine. En de picallilli. Er werd geproefd. Er werd uitbundig genoten. We hadden zulke leuke gesprekken. Met als start herinneringen aan smaken, geuren en kleuren, verkenden we relaties tussen mannen en vrouwen, wat het betekent om vrouw te zijn, hoe je in werk en leven staat, welke lessen geleerd worden over een glas wijn. Picnic op de filosofische tour? Een beetje. En dat is ook leuk. Want dat is precies waar eten voor staat. En wat wij willen bereiken met onze weckpotjes. Smaken van vroeger gecombineerd met smaken van nu.

Aan allen die langskwamen: dank voor het delen van verhalen en het delen van proefgenoegen. Wij vonden het heerlijk te mogen vertellen! En dank aan Josephine voor de gastvrijheid!

woensdag 21 december 2011

Topproductie!

De dames van AuBain Marie stellen ieder jaar voor een klant een culinair kerstpakket samen. Laat onze picallilli circus daar nou onderdeel van mogen uitmaken! In 380-voud maar liefst. Als u zich afgevraagd heeft waarom het hier een beetje stilletjes was op het internet....voilà: hier is de reden! Wat u hier ziet, is goed voor ongeveer 80 potjes. En ja er staan 15 bakken. Het moge duidelijk zijn waar wij geweest zijn. Maar zeg nou zelf: de groenten in de pekel, de lichtval erop, het is toch kunst! En nog eetbaar ook:-)




Levenslessen tussen tomaten

Jos Looije in zijn kas
Of ik mee wilde op een rondleiding van Jos Looije door zijn tomatenkassen heen? "Dat doet Jos eens in de maand en omdat jullie onze resttomaten gebruiken, is het misschien leuk," zo kwam de uitnodiging van het marketingteam van Looije tomaten. Natuurlijk vinden wij dat leuk! Want van de tomaten die zij niet kunnen gebruiken - omdat ze zijn gescheurd, iets overrijp of anderszins ongeschikt voor de markt - maken wij onze tomatenkasundi Relishing Elmo. En ja, die zetten we binnenkort op de site, want we zijn nu tevreden over de consistentie van de smaak.

Dus wij op naar het Westland. De kassen waren indrukwekkend. De tomaten prachtig. De smaak zalig. Het verhaal informatief. Over leven in kweekmatten. Biologisch telen. Je gezonde verstand gebruiken. Je nieuwsgierigheid volgen waar het kan. Waardoor je de teelt kunt innoveren. Je teelttechniek bij kan blijven schaven. De tomaten in groen en rood aan de trossen te zien hangen, is esthetisch een genoegen.

Jos Looije zelf overtreft dit alles. Tomaten zijn het verhaal. En via de tomaten vertelt hij uit de losse pols levenslessen. Geleerd als directeur van een enorme kas. Als gedreven ondernemer. Als familieman die er veel waarde aan hecht om het in familie ook goed te houden. En dat weet te combineren met een bloeiend bedrijf. Een verhaal wat mij en ons nog steeds stof tot nadenken geeft. Een verhaal over gewoon maar eens beginnen, gezond verstand gebruiken, al doende kiezen en pijnlijke keuzen niet uit de weg gaan. Maar die dan wel zo maken dat je de ander en jezelf heel houdt.

De resttomaten zijn zojuist nog lekkerder gaan smaken. Wat een feest dat ik dit mee mocht maken! Krijg je ooit de uitnodiging? GAAAAAAAAN!

maandag 14 november 2011

Following up on DutchBuzz

Dear listeners from DutchBuzz,

Last night during the three minutes of food I reported to you on the Cookbook of the Future symposium I attended. The highlights of the symposium to me were actually a few little movies that were shown during the symposium. My absolute favorite - not in the last place because we are on the road to developing a historical pickling line - is the one where Julia Child explores historical cookbooks in the Library of Congress. And what was a revelation to me is Google Recipe view, currently only available in the USA. But hopefully coming this way soon. Although....until and after that time, I happily use http://www.food.com/

Do you have any cook or food related movies you like? Let me know!

Nijmeegs nieuws!

Een goede twee weken geleden rolde daar een mail onze digitale deur binnen. Ene Bas van Avontuur der Smaken. Of we geïnteresseerd waren om op zijn site te staan. Site bezocht. Zag er goed uit. Een platform voor kleine makers. Ambachtelijke idioten. Die hun passie met toenemende professionaliteit bedrijven. Maar wij hebben met Picnic wel een stelregel: we willen samenwerken met leuke mensen. Mensen met passie. Gedrevenheid. Aan wie wij iets toe kunnen voegen. Die iets aan ons toe kunnen voegen. Dus een afspraak gemaakt in Nijmegen. Waar we al een lekkere eetdeet bij Manon Henzen van Eetverleden hadden staan.

In cafe Camelot aan de Grote Markt ontmoetten wij Bas. Al vanaf zijn negende imker, nu in de fruitwijnen.  En samen met twee zakenpartners initiator van de site Avontuur der Smaken. Met als missie om kleine producenten een professioneel platform te bieden en consumenten overzicht te bieden over wat er te krijgen is. Na een aantal jaren in de Grote Food & Beverage Wereld voor zichzelf begonnen vanuit de visie dat de toekomst ligt bij kleinschalig en hoogwaardig. Niet "massa is kassa" maar juist vanuit het idee dat de toekomst zal liggen in een verzameling niches bevolkt door kleine producenten. Omdat die de smaak en kwaliteit leveren waarnaar wordt verlangd. Verlangd wordt naar producent, product en verhaal die met elkaar samen vallen. Authentiek zijn.

Een heerlijk gesprek. Over een heerlijke kop koffie. Met een heerlijk enthousiast mens. En natuurlijk gaan wij het formulier invullen. En kijken waar het Avontuur der Smaken de eigenaren en ons brengt!

maandag 7 november 2011

Good Food


Is het leesbaar? We hopen het. Want we staan in de Good Food. Gaat u even zitten. Dat deden wij ook. Met een lekker bubbeltje. Want
eerst in de Sante van oktober. En nu in de kersteditie van Good Food. Op pagina 78. Onder de titel "Verrukkelijk voor in de voorraadkast". Hij ligt al in de winkel. Kerstspecial 2011. Bij ons nu al ingelijst. Samen met de Sante.

Terecht heeft deze kerstspecial een vormgeving met gouden letters. Voor ons is ie GOUD! Dus rennen naar de winkel om m te halen.

Een professionaliseringsslag!

Onze picallilli circus zit in een kerstpakket. !!!Trots!!! En meteen de keerzijde: voor ons geestesoog doemden tientallen kilo's uien op. Stapels komkommers. Bergen boontjes. Hoe gingen we dat goed gesneden krijgen? Consistent? Zodat de potjes allemaal op elkaar lijken? Want ambachtelijk is geweldig, maar de kwaliteit moet wel consistent. En dat begint toch ook bij goed en zoveel mogelijk hetzelfde snijden. Want alleen dan krijg je dezelfde bite. Die bite waar onze picallilli circus inmiddels om bekend staat. Dus de kogel door de chutney kerk: een groentesnijder het huis in. Met toch enige pijn in het hart, want het productieproces is voor ons een belangrijk deel van het plezier en van onze kwaliteit. Een run meet de Hallde RG100 en we zijn genezen: dit is GEWELDIG. De Hallde snijdt echt beter dan wij. Wat scheelt het een tijd. Wat komen de stukjes er mooi uit. Wat regelmatig. Wauw. Tuurlijk moeten we nog steeds de uien zelf uit hun jassie helpen, en de boontjes van hun hoedjes afhelpen. De bloemkool blijft handmatig werk om die te verwerken. Maar he: het snijden joh. Dat gaat zoooooo snel nu. Dan een nachtje de pekel in en batch voor batch in koken. De Hallde zorgt ervoor dat ons weckplezier nieuwe hoogten bereikt!