Het is officieel: wij zijn fan van twitter. Al eerder ontmoetten wij via dat minibloggen de dames van Au Bain Marie met hun onvolprezen goddelijke Rotterdammertje, en nu beleefden wij een heerlijke avond met
Thuiskok Zwaneveld. Ze kwam al binnen met streekkaasjes uit de omgeving van Bodegraven en een zelfgemaakte chutney. En daarna kwamen de verhalen los. Over hoe ze op latere leeftijd de stoute schoenen aan heeft getrokken en haar passie heeft gevolgd en is van hobbykok professioneel kok geworden. Met kinderen nog thuis en man met ook eigen bedrijf gewoon hup, zich opgegeven voor de koksopleiding "want dan moet je het ook professioneel doen!". En binnen een jaar geslaagd! Hulde aan dit soort mensen en vrouwen. Die zonder mankeren in tijd van een week meer dan 500 hapjes op niveau de deur uit drukken. Allemaal even mooi en lekker. Wij zeggen: de Goudse regio heeft er een hele lekkere thuiskok bij!
Vandaag is ze alweer on the road, want er is een picnic-in-opdracht. Waar onze Green Jungle Sandwich Pickle de broodjes gaat verlekkeren. Want die viel helemaal in de smaak. Net als de andere producten. Waar wij ook benieuwd naar waren: was alles zo'n beetje wat ze verwacht had? Ons blog, huisstijl en tweets overziend? Daarop volgende de voor ons mooiste zin van de avond: "Ja, zeker! Het is enorm gezellig en de smaken zijn dik op orde, professioneel niveau." Wij beginnen er bijna zelf ook vertrouwen in te krijgen.
Waar de twijfel vandaan komt? Tja, wat jullie niet zien, en wij wel zijn de producten die fout gegaan zijn. De wijnjam die tot enkele weken terug gewoon niet wilde stolde. Nog niet een heeeeeel klein beetje. Maar gewoon vloeibaar bleef. Sterker nog: een van de potjes lanceerde zichzelf tegen onze prachtige witte muur aan. Waarop wij niet meer tekst hadden dan: "Snap jij dat nou?" (ondertussen: jam druipt van de muur, pot in diggelen op de grond, deksel in de boekenkast gevlogen) "Nee, ik snap er niks van. Helemaal niks." Om daarna pas heeeeeeeeeeel kalm te bedenken dat eerst opdweilen wellicht een betere koers is dan een diepgravende chemische discussie. Maar ook de potten picallilli circus die we maakten, die naar onze smaak te zuur waren. De eindeloze bijstellingen in de receptuur. Dat staat ons nog fris voor de geest. Maar inmiddels groeit het vertrouwen. Wij kunnen dit gewoon. We doen het gewoon. We gaan ermee de hort op. Klanten veroveren met onze potjes. Vol vertrouwen nu!
|
sfeerbeeld:-) |
|
thuiskok Zwaneveld in de iphone flits |
|
the remains of the evening..... |
|
en of the day na een gevecht met appelkaas |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten