Pech onderweg

Voor het geval u dacht dat alles lukte, laten wij u even uit de droom helpen. Ja, 2011 durven we een succesvol chutney jaar te noemen. Echt. Maar het is zeker niet zonder tegenslag. En nou balen wij ervan dat we van de grootste mislukkingen geen foto's hebben gemaakt. Want wecken kan echt haast gewelddadig misgaan. Zo dachten wij abrikozen in een speciale alcoholische sap uit te brengen. Mevrouw, mijnheer: die abrikozen schoten zich tegen de deksel van de pan aan. Die we er nog net tijdig op konden mikken. PATS! PATS! PLOF! ging het tegen het deksel. In onze drukte om dat deksel erop te houden vergaten we spontaan de korte klap: het vuur onder de pan uitdraaien. Daar kwamen we uiteindelijk wel op , toen de boel maar af laten koelen en onszelf even af laten koelen. Misschien volgend abrikozen seizoen weer verder, maar nu-even-niet! roepen wij.

De foto die we nog wel konden maken: the remains of the day van een exploderende pot wijnjam. Wat er nou fout ging? Geen idee, nog steeds niet. Pot en deksel scheidden zich, deksel bleef in de afkoelbak, pot schoot zich met verve en vooral met inhoud tegen de muur aan. Om tergend druipend zijn weg naar beneden te zoeken. Inmiddels hebben we deze jam wel volledig onder controle en is het - als enige jam in ons overigens hartige assortiment - een topper zo is ons gebleken.

Wat we nog niet helemaal onder controle hebben tot ons verdriet, is de bright pickle banner. We konden echt wel door de grond zakken toen GransJean aangaf dat 7 potjes stonden te lekken op hun schappen. Anne Wies maakte er als moeder van jonge culinaire ondernemers geen enkel probleem van en natuurlijk crediteren wij, maar verdorie: het is wel een deuk in je weckego. Een deuk van formaat mogen wij wel stellen. Wat het probleem met de potjes is, waarom ze niet gewoon lekker dichtblijven? Geen flauw idee. We hebben het natuurlijk wel zelf geproefd ondanks dat we weten: wat onder olie en azijn staat, blijft ook zonder deksel wel een tijd goed. Maar toch: de schrik slaat om het hart. En het is nog wel zo'n mooie pickle.

Een ander pijnlijk punt: wij stuurden een potje picallilly op om te laten proeven in Middelburg bij een restaurant. Is dat potje niet aangekomen. En ook niet terugbezorgd. Klacht bij post.nl natuurlijk. Dat zorgt alleen niet dat het potje wordt bezorgd he. Dus we gaan in het nieuwe jaar gewoon naar Middelburg een potje brengen.

Dus u ziet: er lukt veel, maar er gaat evenzeer veel fout. En dat delen we ook. Want het is een pad met vallen en opstaan, waar wij ook geen hogere wijsheid in hebben. Anders dan dat we er vol voor gaan en werken aan absolute weckexcellentie!

De chutney connection....with West Africa!

Een banjo. Een moeras. Een groene muppet. De setting voor de Rainbow Connection. Die gelegd kan worden tussen "the lovers, the dreamers and me". Wij vervangen de regenboog graag door "chutneys". En we hebben m gelegd, de eerste echte chutney connection! Met West Afrika nog wel. Op een plek die we nooit hadden verwacht: de kerstborrel van Europeana. Een van de zeer geliefde klanten van MK5060, Margo's consultancy. Margo had naar die kerstborrel een potje piccalilly meegebracht voor bij de kaasplanken. En daar zeilde een andere dame naar binnen met potten onder haar arm, onder luid gejuich van haar oud-collega's. Want deze dame woont inmiddels in Nigeria en is daar een bedrijfje aan het opstarten in chutneys en jammen van lokale groenten en fruit aan het starten. De kennismaking was kort en zeer krachtig en we gaan in het nieuwe jaar over de mail verder. Een groot cadeau, want met chutneys wereldconnecties leggen....dat is een grote, hele grote droom van ons!

For the benefit of our new chutney connection: here's the blog in English. 

A banjo. A swamp. A green muppet. The setting for the Rainbow Connection. That can be established between "the lovers, the dreamers and me." We like to replace the word Rainbow with "chutneys". And we're in the process of establishing it: our first real chutney connection! With West Africa of all places. A connection made in a place we'd never expected it: Europeana's Christmas drinks. Europeana is one of the cherished clients of MK5060, Margo's consultancy. Margo brought a pot of picallilly to the drinks to accompany the cheeses. And in came another lady with pots under her arm, welcomed by loud clappings and greetings from her former-colleagues. Because this lady meanwhile has left the office to live in Nigeria where she is starting a chutney and jam business. Made of local vegetables and fruits. The meeting was short and very powerful and in the new year we'll continue over e-mail. A big present, because to establish world chutney connections...that is a big, very big dream for us!!

Proeverij bij Josephine

Alweer een maand terug - 20 november - hadden we een eerste echte externe proeverij. Als u dit blog een beetje volgt, weet u dat wij bij ons thuis proeverijen doen. Extern gaan, ergens anders heen en daar laten proeven EN zelf verkopen, dat was nieuw voor ons. Dus hop, met onze eend naar Wassenaar.  Proefpotten van 4 liter mee, waarvan 1 met piccalilly en 1 met Relishing Elmo. Twee potten van 2 liter mee, een met McGreens Dreams en een met de Green Jungle Sandwich Pickle. Verder onze peach by peach, mediterranean sunshine and andere potjes voor de verkoop. Wij kwamen terecht in een schitterende omgeving van prachtig antiek en werden ontvangen door Josephine. Het is zelden dat je een vrouw ontmoet die zo'n wandelend hart is. En we mochten er recht in vallen.

We kregen een antiek tafeltje met een mooi, stralend wit tafelkleed. De opstelling was gereed en.....daar kwamen de mensen. Uitgenodigd in persoon door Josephine en met wijnen van wines2share, die werd begeleid door de hoogst genoteerde vrouwelijke vinoloog van Nederland: Emmy Hendriks. Wij hadden geen idee wat we konden verwachten. En het werd een feest. Een waar proeffeest. Met wonderlijke en heerlijke ontmoetingen. Want de gasten waren fijnproevers. Binnen 5 minuten waren onze eerste potjes uitverkocht en stonden we bijbestellingen op te nemen voor met name de mediterranean sunshine. En de picallilli. Er werd geproefd. Er werd uitbundig genoten. We hadden zulke leuke gesprekken. Met als start herinneringen aan smaken, geuren en kleuren, verkenden we relaties tussen mannen en vrouwen, wat het betekent om vrouw te zijn, hoe je in werk en leven staat, welke lessen geleerd worden over een glas wijn. Picnic op de filosofische tour? Een beetje. En dat is ook leuk. Want dat is precies waar eten voor staat. En wat wij willen bereiken met onze weckpotjes. Smaken van vroeger gecombineerd met smaken van nu.

Aan allen die langskwamen: dank voor het delen van verhalen en het delen van proefgenoegen. Wij vonden het heerlijk te mogen vertellen! En dank aan Josephine voor de gastvrijheid!

Topproductie!

De dames van AuBain Marie stellen ieder jaar voor een klant een culinair kerstpakket samen. Laat onze picallilli circus daar nou onderdeel van mogen uitmaken! In 380-voud maar liefst. Als u zich afgevraagd heeft waarom het hier een beetje stilletjes was op het internet....voilà: hier is de reden! Wat u hier ziet, is goed voor ongeveer 80 potjes. En ja er staan 15 bakken. Het moge duidelijk zijn waar wij geweest zijn. Maar zeg nou zelf: de groenten in de pekel, de lichtval erop, het is toch kunst! En nog eetbaar ook:-)

Levenslessen tussen tomaten

Jos Looije in zijn kas

Of ik mee wilde op een rondleiding van Jos Looije door zijn tomatenkassen heen? "Dat doet Jos eens in de maand en omdat jullie onze resttomaten gebruiken, is het misschien leuk," zo kwam de uitnodiging van het marketingteam van Looije tomaten. Natuurlijk vinden wij dat leuk! Want van de tomaten die zij niet kunnen gebruiken - omdat ze zijn gescheurd, iets overrijp of anderszins ongeschikt voor de markt - maken wij onze tomatenkasundi Relishing Elmo. En ja, die zetten we binnenkort op de site, want we zijn nu tevreden over de consistentie van de smaak.

Dus wij op naar het Westland. De kassen waren indrukwekkend. De tomaten prachtig. De smaak zalig. Het verhaal informatief. Over leven in kweekmatten. Biologisch telen. Je gezonde verstand gebruiken. Je nieuwsgierigheid volgen waar het kan. Waardoor je de teelt kunt innoveren. Je teelttechniek bij kan blijven schaven. De tomaten in groen en rood aan de trossen te zien hangen, is esthetisch een genoegen.

Jos Looije zelf overtreft dit alles. Tomaten zijn het verhaal. En via de tomaten vertelt hij uit de losse pols levenslessen. Geleerd als directeur van een enorme kas. Als gedreven ondernemer. Als familieman die er veel waarde aan hecht om het in familie ook goed te houden. En dat weet te combineren met een bloeiend bedrijf. Een verhaal wat mij en ons nog steeds stof tot nadenken geeft. Een verhaal over gewoon maar eens beginnen, gezond verstand gebruiken, al doende kiezen en pijnlijke keuzen niet uit de weg gaan. Maar die dan wel zo maken dat je de ander en jezelf heel houdt.

De resttomaten zijn zojuist nog lekkerder gaan smaken. Wat een feest dat ik dit mee mocht maken! Krijg je ooit de uitnodiging? GAAAAAAAAN!

Following up on DutchBuzz

Dear listeners from DutchBuzz,

Last night during the three minutes of food I reported to you on the Cookbook of the Future symposium I attended. The highlights of the symposium to me were actually a few little movies that were shown during the symposium. My absolute favorite - not in the last place because we are on the road to developing a historical pickling line - is the one where Julia Child explores historical cookbooks in the Library of Congress. And what was a revelation to me is Google Recipe view, currently only available in the USA. But hopefully coming this way soon. Although....until and after that time, I happily use http://www.food.com/

Do you have any cook or food related movies you like? Let me know!

Nijmeegs nieuws!

Een goede twee weken geleden rolde daar een mail onze digitale deur binnen. Ene Bas van Avontuur der Smaken. Of we geïnteresseerd waren om op zijn site te staan. Site bezocht. Zag er goed uit. Een platform voor kleine makers. Ambachtelijke idioten. Die hun passie met toenemende professionaliteit bedrijven. Maar wij hebben met Picnic wel een stelregel: we willen samenwerken met leuke mensen. Mensen met passie. Gedrevenheid. Aan wie wij iets toe kunnen voegen. Die iets aan ons toe kunnen voegen. Dus een afspraak gemaakt in Nijmegen. Waar we al een lekkere eetdeet bij Manon Henzen van Eetverleden hadden staan.

In cafe Camelot aan de Grote Markt ontmoetten wij Bas. Al vanaf zijn negende imker, nu in de fruitwijnen.  En samen met twee zakenpartners initiator van de site Avontuur der Smaken. Met als missie om kleine producenten een professioneel platform te bieden en consumenten overzicht te bieden over wat er te krijgen is. Na een aantal jaren in de Grote Food & Beverage Wereld voor zichzelf begonnen vanuit de visie dat de toekomst ligt bij kleinschalig en hoogwaardig. Niet "massa is kassa" maar juist vanuit het idee dat de toekomst zal liggen in een verzameling niches bevolkt door kleine producenten. Omdat die de smaak en kwaliteit leveren waarnaar wordt verlangd. Verlangd wordt naar producent, product en verhaal die met elkaar samen vallen. Authentiek zijn.

Een heerlijk gesprek. Over een heerlijke kop koffie. Met een heerlijk enthousiast mens. En natuurlijk gaan wij het formulier invullen. En kijken waar het Avontuur der Smaken de eigenaren en ons brengt!

Good Food

Is het leesbaar? We hopen het. Want we staan in de Good Food. Gaat u even zitten. Dat deden wij ook. Met een lekker bubbeltje. Want
eerst in de Sante van oktober. En nu in de kersteditie van Good Food. Op pagina 78. Onder de titel "Verrukkelijk voor in de voorraadkast". Hij ligt al in de winkel. Kerstspecial 2011. Bij ons nu al ingelijst. Samen met de Sante.

Terecht heeft deze kerstspecial een vormgeving met gouden letters. Voor ons is ie GOUD! Dus rennen naar de winkel om m te halen.

Een professionaliseringsslag!

Onze picallilli circus zit in een kerstpakket. !!!Trots!!! En meteen de keerzijde: voor ons geestesoog doemden tientallen kilo's uien op. Stapels komkommers. Bergen boontjes. Hoe gingen we dat goed gesneden krijgen? Consistent? Zodat de potjes allemaal op elkaar lijken? Want ambachtelijk is geweldig, maar de kwaliteit moet wel consistent. En dat begint toch ook bij goed en zoveel mogelijk hetzelfde snijden. Want alleen dan krijg je dezelfde bite. Die bite waar onze picallilli circus inmiddels om bekend staat. Dus de kogel door de chutney kerk: een groentesnijder het huis in. Met toch enige pijn in het hart, want het productieproces is voor ons een belangrijk deel van het plezier en van onze kwaliteit. Een run meet de Hallde RG100 en we zijn genezen: dit is GEWELDIG. De Hallde snijdt echt beter dan wij. Wat scheelt het een tijd. Wat komen de stukjes er mooi uit. Wat regelmatig. Wauw. Tuurlijk moeten we nog steeds de uien zelf uit hun jassie helpen, en de boontjes van hun hoedjes afhelpen. De bloemkool blijft handmatig werk om die te verwerken. Maar he: het snijden joh. Dat gaat zoooooo snel nu. Dan een nachtje de pekel in en batch voor batch in koken. De Hallde zorgt ervoor dat ons weckplezier nieuwe hoogten bereikt!

Chutneys op DutchBuzz

Zoals gezegd, ons weckavontuur gaat over onbekende wegen. The road less travelled, horen wij u denken? Nou.... dat impliceert dat er om te beginnen een weg ligt. Gelukkig niet! We mogen het lekker allemaal zelf uit vinden. Zo kom je nog eens ergens. Bijvoorbeeld in de expat community van Den Haag. Met een interview. Luister en huiver en stem vanaf nu af op DutchBuzz, want Picnic in the Park gaat daar meer gourmet stukjes verzorgen! Luister hier naar het interview: http://www.divshare.com/download/15973712-542

Picnic in the Park in de Sante!

We zullen het niet licht vergeten. Net hadden we onze moed bij elkaar geraapt om de wereld (nou ja.....Nederland dan toch in ieder geval) te gaan veroveren met onze weckpotjes en vooral ook met ons enthousiasme voor het recycelen van groenten, belt Marjan Ippel van Talkin Food. Of we wat meer willen vertellen over onze potjes en ons zaakje voor haar column in de Sante. Want wecken is helemaal in. En ze vindt ons idee en zaak-in-opbouw gaaf. Marjan Ippel. MARJAN IPPEL! Die wij iedere maand in Delicious zien staan! Die wil ons even spreken! Holy moley. En het was nog een leuk gesprek ook. Jongens, het weckavontuur dat wij halverwege 2011 aangingen, wordt almaar mooier. Groter. Meer. En vooral ook lekkerder!

Hieronder een scan van het stuk dat in Sante werd gepubliceerd. Het staat in de Sante van oktober 2011, het hele artikel staat op pagina 78 t/m 80. Het gaat helemaal over wecken en het tijdschrift kost maar €1,99 dus wij zouden zo zeggen: rennen naar die winkel en kopen die boel!

Den Haag overgekookt!

GransJean verkoopt een aantal van onze producten. En daar helpen we graag bij. Want onze Picnic business moet meer dan wat dan ook leuk zijn. Mooie producten, leuke mensen, nieuwe weckwegen verkennen. Dat is waarop we inzetten. En dat lukt!

Zo mochten we met GransJean op Den Haag over de Kook staan. In het CarltonAmbassador in Den Haag. Hoe kunnen we onze ervaring in woorden verpakken? U mee laten beleven wat wij mochten meemaken? Drie potten piccallilly circus hebben we leeggeschept aan enthousiaste proevers. Waarop verkoop volgde. Want "dit is echt". De geluiden, het "mmm. MMMMM. MMMMMMMM" hadden we op moeten nemen. Een foto van een blije proever bijgaand. Ook de Route du Soleil viel in goede aarde. En de Mediterranean sunshine. Maar ook de gorgonzola ducle con prosecco die Gransjean had gemaakt, vond goed aftrek. En logisch, want heerlijk. De echte publiekstrekker was volgens ons de "kweek je eigen paddestoelen" set van Casaforesta die Anne Wies had meegenomen. Als klap op de vuurpijl werd het Haags Heertje van AuBainMarie gelanceerd. De hele kaastaart praktisch op binnen een paar uur. Daar word je even stil van. Zeker met volle mond:-)

En dan de mensen die je ontmoet. Een van onze dromen met ons weckerijtje is om onszelf en anderen kennis te laten maken met inmaakproducten van over de hele wereld. Want uiteindelijk is inmaken niets meer en nies minder dan bewaren zonder koelkast. Wat al eeuwen wordt gedaan. En overal. Den Haag over de Kook bleek daar een prachtplek voor. Wij krijgen recepten uit India, Rusland en Tanzania. In ieder geval. In een spontaan interview met Dutchbuzz hebben we een potje wecklekkers gezet op de luisteraar die ons van het beste recept voorziet voor een nieuw product.

Maar we ontmoetten nog meer mensen. Vakidioten. Met goddelijke producten. De noga van Dreams of Magnolia, de sushi van Vispunt Den Haag. De truffels van Lentz, de truffelkoning. Wijnen uit Argentinië. We kunnen er niets aan doen, maar er gaat bij alles waar we door onze potjes komen weer een nieuwe wereld open. Die delen we graag met eenieder die onze site bezoekt. Hopend dat jullie er plezier in hebben om onze ontdekkingstocht te volgen. Wij zelf hebben er in ieder geval enorme lol in. We gingen met een paar stalpoten naar huis van een dag staan, dat wil je niet weten. In een dag waren we volledig overgekookt, met volle buik! En met heel veel genoegen!

Net alles opgebouwd dus ff twitteren!

weckpotjes & paddestoelen

en maar praten....de hele dag! Zeer toevertrouwd aan de warmhartige weckers!

nog redelijk aan het begin...nog enige orde te bespeuren!

de drukte neemt toe voor de stand!

glimlachen....met een mond vol piccallilli:-)

mmmmmmmm!

Vissie vissie …..with bite!

“Vissie, vissie, bijt,” riepen wij vroeger aan de slootkant. In de stille hoop dat de vis slimmer zou zijn dan te bijten. Want een echte vis aan je hengeltje, dat was helemaal niet de bedoeling. Lekker aan die slootkant zitten wel.

Het inzicht schrijdt voort met de jaren. En met de ontmoeting zo bleek ons afgelopen zondag. Want opeens zaten wij daar aan een smakelijke tafel met Van Bommel conserven. Een heerlijk stel met een heerlijke missie. Zitten wij in de hartige conserven, zij zitten in de visconserven.

En wat voor visconserven. Rechtsreeks uit Frankrijk, waar het direct vanaf het hengeltje wordt ingemaakt in olijfolie. Met een beetje witte wijn. Of met kruiden. Heeft u al eens sardientjes Zanzibar op? Nee? Geloof ons: must see, must taste, must eat….en must have. Mijn god wat lekker. Wat heerlijk! De ontdekking: het zijn echte visjes, die er ook zo uit zien met een glanzende huid, en met smaak. Met vissmaak. Gemengd met de meeste lekkere kruiden. Hun website wordt in november gelanceerd.

Wij zeggen: vissie, vissie…met bite!  

en dan staan de prachtige verpakkingen er niet eens op......

Perenstorm

Storm in de lage landen. De bomen schudden. En lieten spontaan hun peertjes los. De nicht van onze buurman heeft zo’n boom. De buurman heeft buren die wecken. Wij. En die er een hekel aan hebben als voedsel wordt vernietigd. Wij. Dus de buurman kwam blij aan met 15 kg peertjes. Enkele dagen voordat wij op vakantie zouden gaan en net toen we al twee dagen van 7 uur ’s ochtends tot 11 uur ’s avonds in het wecktouw waren geweest. “Ik dacht: ik raap ze even voor jullie. Want anders verrotten ze. En ze zijn hartstikke goed. Dus nou dacht ik….jullie kunnen er vast iets mee. Toch?” Hoe kun je dat nou weigeren.

Dus wij trokken de messen en togen aan het schillen. Na 1,5 dagen zijn we nu in het rijke bezit van een aantal experimentele producten waaronder Italiaanse mosterdperen, fruitboter met peer en vanille en een gemengde altijd bruikbare winterchutney. Nog een paar nachtjes mogen de smaken intrekken en dan gaan we proberen. De Italiaanse mosterdperen kon je zomaar nog eens in de handel gaan zien, want wij vermoeden dat het t een toppertje is!

Wijntje delen?

Zo loop je geweldig van alles te doen en zo lig je een week met griep in bed. En komt alles tot knarsende stilstand. Inclusief het bloggen. Terwijl we nog wel zo leuk met de mensen van wine2share hadden geproefd en geborreld. Wat een concept: stel je eigen wijndoos samen. Ook voor particulieren. En het wordt nog aan huis bezorgd ook. De keuze uit meer dan 1000 wijnen. Ohooooo, wat een feest! We gaan met hun een proeverij doen. Ergens midden oktober. Houdt u het weekend van 15 oktober alvast vrij? Dan kunt u zich namelijk in Wassenaar melden voor een Wines2Share proeverij met Picnic in the Park. Details volgen!

Het Haags heertje

Het Haags Heertje..mmmmmmm!!!

De “return visit” naar Au Bain Marie. Weken naar uit gezien. De dames waren onze eerste culinaire ontmoeting. En wat voor een! We komen aan in een heuse scheepsinrichting in Schiedam. Wat een warmte, wat een begroeting. Spijscake, heerlijke koffie, godelijke cider en de hit van de avond: de primeur van het Haags Heertje. Vonden wij het Pittig Rotterdammertje al een vondst….het Haags heertje is GEWELDIG. Oranje, natuurlijk. Met grote noten, blauwe bessen. Ach, wat zitten we nou te proberen een smaak uit te leggen. We maken het gewoon simpel: hier de foto. En nou allemaal als de sodemieter naar Au Bain Marie om het te proeven! Want ons stukje, dat eten wij
 Lekker Zelf Op.

Man met de Bril koffie, Lekker!

en de heerlijke cider

Eetverleden: aan tafel met de Romeinen

“Vind je het leuk om Romeins te gaan eten, alvast voor je verjaardag?”, sprak een lieve vriendin over de mail. Natuurlijk! Geweldig! Moeten we toga’s aan? Oefenen in liggend eten? Zal ik me aankleden als Cleopatra? En Harm als Caesar? Laat het maar weten, wij zijn overal voor in.

een Romeinse salade, mjam!

Waar moeten we beginnen met te omschrijven waar wij terecht kwamen? Denk Nijmegen. Een prachtig pand. Met een kruidentuin van zeker 30 meter diep. Medicinale kruiden. Theekruiden. Andere kruiden. Alles op kruidengebied. Twee lange tafels, frisgroen gedekt. Drie dames die met hart en ziel gastvrijheid verlenen. En het ene heerlijke traditionele Romeinse gerecht na het andere serveren. Manon Henzen is de kok en inspirator begrijpen wij, Maartje heeft de prachtige locatie en kruidentuin en Martine is de vleesgeworden gastvrijheid. Woorden schieten hier te kort, daarom een filmpje en wat foto’s. Bezoek hun site: www.eetverleden.nl en boek jezelf op een Middeleeuws diner. Een Renaissance diner. Of dit heerlijke Romeinse festijn. Dit moet je gewoon een keer meegemaakt hebben!

De start van een heerlijk diner!

Taartje m’n taartje

Wij wecken. En we spinnen. Hard rijden op hometrainers met snoeiharde muziek zeg maar. Met een instructeur die enthousiast “hop, twee, drie, vier” op de maat blijft roepen terwijl jij al lang uitgehopt bent. Maar waar je dan toch weer je laatste restje energie voor aanboort. Al was het maar omdat we de calorieën van het proeven toch ergens moeten wegwerken. Naast ons op de fiets zit nog zo’n “geval”: een man wiens vrouw een onhandige hobby heeft. En die daar nog goed in is ook. Haar hobby: taarten bakken en versieren. Verdorie, het zal je maar gebeuren dat je wederhelft daar goed in is. En zich erin gaat ontwikkelen. De weg naar het ontwikkelen gaat natuurlijk ook via proeven. Damn. Kunstwerken maakt ze. Met eindeloos geduld en diepe liefde voor het vak. Een talent dat Anouk per ongeluk heeft ontdekt tijdens een workshop. Waar ze nu met passie mee onderweg is, ook naar een eigen zaak: handmade cakes. Een voorproefje vind je op haar picasasite. Wij zeggen: hou deze dame in de gaten, ze is een bonk taartenpassie, een ware schat!

Existentiële weckvragen

Existentiële weckvragen. Die bestaan. Echt waar. Wij werden er de afgelopen twee weken mee geconfronteerd. Mensen die vroegen hoe groot we willen worden. Hoe we meer willen produceren. Of we ook aan restaurants willen leveren. En zo voort. Poeh. Voor een stel dat zo’n zeven weken geleden met een vaartje door de vraag van een groente- en vishandelaar op het weckondernemerspad werden geschopt – en met heel veel plezier hoor! – zijn dat existentiële vragen. Waar we even over na moesten denken. Voor nu zijn we met name geïnteresseerd in het hoog houden van de kwaliteit. Da’s het eerste deel van het antwoord waar we op kwamen. Het tweede deel van het antwoord is: het moet ook leuk blijven. Leuk als in: leuke mensen blijven ontmoeten. Ontdekken. Genieten. Nieuwe wegen vinden en producten ontwikkelen. Plezier maken. Ontspannen happen, proeven en laten genieten. Groeien willen we wel. Maar niet ten koste van kwaliteit of plezier. Zo groot worden dat we we richting enorme weckketels gaan. Waarin alles geautomatiseerd pruttelt en bubbelt. Daar zien we niets in. Onze handen moeten wapperen. Eventueel met wat mensen erbij om te helpen en om de winkel – als dat gaat lukken, daar gaan we wel voor! – te runnen. Het plezier en de smaak van ambachtelijkheid moeten geborgd zijn. Liever klein en topkwaliteit met heerlijke ontmoetingen met fijne mensen dan Nederland veroveren. Et voila, daar hebben we dan toch onze eigen visie te pakken:

Ain’t about the cha-ching, cha-ching

Ain’t about the ba-bling, ba-bling

Wanna make the world eat

Forget about the price tag

(…)we’ll pay with love!

Vrij naar Jesse J’s Pricetag. Dat drukt uit waar we op uit zijn: plezier, liefde voor het product en passie voor eten! 

Verhoudingsgewijs

Sinds we onze prijzen hebben vastgesteld, na de uiterst vriendelijke introductieprijs – horen we m opkomen: “jeee, da’s best wel stevig aan de prijs.” Ja. Dat klopt. Dat vinden we zelf ook. We verschoten ervan, om eerlijk te zijn. En dan hebben we het nog niet over prijzen waardoor we ervan kunnen leven. Hoeft ook niet, het is een heerlijk uit de hand gelopen hobby voor het moment waar we stevig mee aan het bouwen zijn.

Maar goed, wij begonnen ons zelf ook wel af te vragen of we een rekenfout hebben begaan. Want als het goedkoper kan, dan doen we dat meteen! Uiteraard met behoud van kwaliteit. Dus we hebben eens goed om ons heen gekeken. Bij de AH kost een platic dopje met wat vijgencompote erin €2,75  als we het ons goed herinneren. We komen er nooit, dus we zullen voor het echie kijken als we er weer zijn. Ergen de komende maand. Voor de goede orde: da’s massaproductie met een beetje smaak. Dichter in de buurt komen sauzen en potjes van Smaakgeheimen. Die zitten qua maat op 196 ml, waar wij 285 ml doen. Qua prijs zitten ze niet heeeeeel ver onder wat wij vragen. En zo zijn we wat verder gaan zoeken. En toen begrepen we dat we toch voor dit moment echt wel goed zitten. Maar laat duidelijk zijn: we zijn naarstig op zoek naar wat manieren om het iets voordeliger te maken. Dat zit met name aan de tijd die in het snijden gaat zitten. Een groentesnijmachine gaat daar uitkomst bieden. Denken we. En verder laat zich een heel proces van pekelen, uitspoelen en inkoken niet echt versnellen. Bij deze onze garantie: als we een kans zien om het even goed en leuk te houden, maar wat goedkoper te maken, dan doen we dat meteen! Voor dit moment kunnen we op wat grotere bestellingen gelukkig al goede korting geven. En geven we bij de eerste bestelling sowieso korting. Wat wil een mens nog meer?

Professionaliseringsslag 1

Zie hier, onze kratjes. Gestapeld in de gang. 30 Stuks maar liefst. Op Dolly’s van Overtoom. Nog steeds veel tilwerk, maar we kunnen nu ook rollen. En onze voorraad bijhouden. Dat zo’n simpele ingreep in onze logistiek zo’n verschil zou maken. !!!!!BLIJ!!!!

Weckcadeautjes

Als je zelf een uitgesproken passie voor wecken hebt – en eigenlijk voor al het conserveren waar geen koelkast aan te pas komt – dan is dat besmettelijk. Op een goede manier! Vrienden gingen op vakantie. En kwamen er gelukkig allemaal van terugJ Met weckpotjes. Wij kregen uit Corsica een auberginekaviaar en uit Frankrijk een vijgenjam en een perzikjam. We moeten ze alledrie nog proberen, maar ze zien er wel goed uit! En alleen al van die esthetiek kunnen we intens genieten. 

Veel te vertellen....

maar toch maar even een klein berichtje. Want er is een tekortje aan tijd. Om te bloggen dan. Wat maken we mee? Veel: een prachtige custom made taart kwam ons weegs, we hebben de voorraad in professionele kratten gestapeld, op rolletjes gezet, een chilli lilli in de maak staan, fruitleer eindelijk goed uit de oven gekregen en nog lekker ook, tot op de cent uitgelegd waarom de potjes kosten wat ze kosten, mensen laten proeven en een salie elixer in de voorbereiding. Kortom: nieuws in ontwikkeling. En de producten die op de site staan, vinden langzamerhand hun weg in de markt der delicatessen. Als mensen vragen hoe we het allemaal doen? antwoorden wij inmiddels: just riding the waves. Zolang de golf blijft rollen, mensen genieten van onze weckpotjes, wij lol hebben om het te maken en we onze kwaliteit en smaak kunnen borgen, gaan we weckend voorwaarts en genieten we van iedere ontmoeting en iedere minuut. Eetondernemen is nieuw voor ons maar o zo leuk en leerzaam. Enfin: volgende week meer blog!

Mooi & Lekker voor GransJean

Wij zijn hartstikke trots dat de bekende Haagse delicatessenzaak Grans Jean (het walhalla voor lekkerbekken!) onze Picallilli Circus, Mediterranean Sunshine, Route du Soleil Vanille en Bright Pickle Banner gaat verkopen. Vanaf deze woensdag is het te verkrijgen. Misschien gaan we zelfs nog samen naar Den Haag over de Kook, waar wij dan wat toe kunnen lichten over het wecken en de potjes. Nu eers echter de eerste levering.

Hieronder een plaatje van hoe de Bright Pickle Banner er zonder deksel uit ziet. En ja, dit zijn de potjes voor Grans Jean. Mooi & Lekker! Zelf kijken? Dan snel naar GransJean gaan op de Bankstraat in Den Haag. Waar je overigens ook een heerlijke sparkling shiraz kunt krijgen. Een van onze favoriete wijnen uit Australië die heel onbekend is in Nederland. Ten onrechte. En natuurlijk heeft GransJean m wel.

Bright Pickle Banner productie

Wie niet sterk is....

of wie hete potjes heeft en die toch goed dicht moet krijgen, die heeft een hulpje nodig. Dan is het handig als een van het stel van origine een productontwerper en -ontwikkelaar is. Met trots presenteren wij het Picnicdraaiplankje!

"Ambachtelijk gemaakt": de b-kant

Wij zijn ambachtelijke picallillimakers en smakelijke chutneyshakers. Dat ambachtelijk is helemaal hot. Dat leerden we van HorecaTrends. Klinkt helemaal goed. Sexy welhaast. De b-kant - de flip side zoals Engelsen dat zo mooi zeggen - is aanzienlijk minder sexy. Dat bewijst deze foto wel. We horen onze groenten leverancier nog zeggen "nieuwe uien, heerlijk smaakvol." Maar als je daar een paar kilo "ambachtelijk" van moet verwerken.....:

"Nieuwe uien mevrouw, heerlijk!"

Proeverij bij Horecatrends

Proeven is serious business voor Armand!

Iedereen die ons op twitter gaat volgen krijgt het bericht "Wil je een keer proeven, laat het weten!" Want per slot van rekening gaat liefde door de maag. De liefde voor onze weckproducten zeker! Horecatrends reageerde meteen, ze wilden graag proeven.

Dus togen wij naar Warmond, waar het kantoor is gevestigd. Met alles in een mandje, behalve de cherry o baby en de happy belly fruit. Die moeten nog even rijpen. Armand schrok van onze definitie van "even proeven". Hij had aan een of twee potjes gedacht. Maar als we laten proeven dan doen we dat ook picnic style: royaal en goed verzorgd. Met als het even kan een Pittig Rotterdammertje erbij.

Nu zijn wij Professionele Picallillimakers en Warmhartige Weckers en daarmee hebben we een geweldig vak. Maareh...die mensen bij Horecatrends hebben ook leuke banen hoor! Al het nieuwe in de horeca komt daar voorbij: Selenabier, een citroenpersje, nieuwe theetjes, alles wat je maar kunt bedenken wat nieuw is om te eten en te verzorgen. Stel je voor: het komt gewoon naar je toe gewandeld, gereden en gevlogen. Geweldig toch?

Bij iedere proeverij leer je weer wat. Hier leerden we van Armand dat we in een trend vallen. Wat heet: in twee trends. De ene trend is "authenticiteit", omdat we ambachtelijk produceren. En het natuurlijk per saldo een redelijk truttig iets is waar wij met man en macht aan werken om het weer hip te maken. De andere trend waar we in blijken te vallen, is "plezier op het bord". Met name doordat we onze fruitkaasjes als bloemetjes en bijtjes vormgeven. Kijk: zo begin je en zo ben je een trend!

Van die trend ging Armand proeven. Hulde voor hem: potje na potje ging open en werd geproefd. Zelden hebben wij iemand met meer overtuiging aan de hartige kant zien zitten. Hij ging ervoor zitten en...genoot! Aardappelschilmesje kwam uit de keuken om het Rotterdammertje aan te snijden, een collega werd van stal gehaald om ook nog te proeven. Op vrijdag bij de borrel gaan onze potjes nogmaals open. Nu voor alle collega's. "Lekker, lekker, lekker!" was het oordeel. En: "We gaan er een stukje over schrijven op ons blog en misschien in de nieuwsbrief." Wat wil een mens nog meer? Welnu: een proeverij met ondernemers uit de regio Warmond. Dat werd ons zomaar aangeboden. Of we dat leuk zouden vinden? Leuk? LEUK? Wij vinden dat GEWELDIG! GRANDIOOS! Neuzen in de boter. We zullen het wel horen in september. Onze potten staan al klaar!

Het Pittig Rotterdammertje op het scherpst van het aardappelmes

Grans Jean

Op de Bankstraat in Den Haag zit een culinair paradijs. Het heet GransJean. En het is een walhalla voor de zintuigen. Propvol met lekkers: wijnen, kazen, vleeswaren (heeft u al kennisgemaakt met hertensalami?) bonbons, exclusieve toastjes....Als het maar lekker is, dan staat het er.

Daarom zijn wij enorm trots dat ook onze producten er gaan staan! Want de Picallilli circus viel in de goede aarde. Evenals de Mediterranean Sunshine, de Bright Pickle Banner en de Route du Soleil Vanille. Vanochtend heeft het enthousiaste team van de winkel geproefd en meteen besloten ze dat deze producten vanaf woensdag te verkrijgen zijn bij hen.

Een keer in onze keuken gekomen, bleek de kleurenprinter de geest te hebben gegeven. BALEN! Want zonder kleurenprinter geen etiketten en zonder etiketten geen productie. We hebben meteen een nieuwe besteld en de oude zijn we met hamer, beitel, schroevendraaier en een mengeling van liefdevolle woorden en robuuste dreigementen de laatste etiketten voor deze levering aan het uit laten printen. Want afspraak is afspraak en leveren zullen we! Want om een rijke weckproductie nou door een kleurenprinter te laten kelen...dat gaan wij niet laten gebeuren!

Prijzen

Jongens....diep in ons hart zouden we het liefst aan ruilhandel willen doen. Een potje van ons lekkers tegen iets anders lekkers of moois. En zo een bestaan opbouwen. Maar helaas is de economie in het algemeen en de belastingdienst in het bijzonder daar nog niet op berekend.  Dus ook wij moesten eraan geloven om de echte prijzen berekenen. Vanaf de introductieprijs naar een echte prijs. Het is niet onze favoriete bezigheid, maar tadaaa: het is dan toch gelukt om tot prijzen te komen. In ieder geval indicatieve prijzen. Want natuurlijk kunnen wij met grotere bestellingen andere prijzen hanteren. Of met regelmatige bestellingen. Of afnameafspraken per week of per maand. Maar het begin is er nu. En daar zijn we gepast trots op!

Spugen of slikken?

Als kleine zelfstandige begin je toch met alles zelf te doen, want het beginnersbudget is bescheiden. De ambities zijn dat natuurlijk niet. Die zijn Veel en Groot. Met ons bescheiden budget zijn wij dan nu beland in "doe het zelf culinaire fotografie". Of dan toch een poging daartoe.
Eindeloos hebben we allerhande foto's bekeken. In tijdschriften. Op internet. In kookboeken. Oeverloos gepraat over hoe we het voor ons zien. Hoe we onze stijl communiceren in de foto's. Hoe we de heerlijke smaken over internet zouden kunnen sturen. De heerlijke geuren en kleuren in een plaatje zouden kunnen vangen.
Wij denken dat het is gelukt! Met trots presenteren wij dan ook onze productenpagina op dit blog. Wat tevens onze site is. Want onze energie gaat op dit moment naar het wecken zelf en naar het vermarkten van onze producten. En dat gaat toch met name via de maag. Dit blog is er voor uw informatie en onze lol. En om u mee te laten genieten van onze reis in de wondere weckwereld.
Na twee dagen fotograferen en editen hadden we alle potjes open getrokken en gedraaid. De producten neergelegd, verlegd, anders gelegd en nog een keer verplaatst. Kazen gedrapeerd, broden esthetisch verantwoord gesneden en op onchristelijke tijdstippen flessen wijn opgetrokken. Alles hebben we ervoor over om onze weckproducten in restaurants en delicatessenzaken te krijgen!

Maar wat doe je dan met al die producten he? Want HACCP verbiedt toch echt om dit nou nog te verkopen. Of om zelfs maar te laten proeven aan anderen. En daar zaten we met ons geheel eigen dilemma: gaan we spugen (weggooien)? Wat niet echt duurzaam is? Of gaan we slikken? Wat niet goed is voor onze lijn? Ach...het werd natuurlijk weer slikken. Want laten we wel wezen: het is heerlijk wat we maken! En een keertje extra spinnen op de sportschool moet de rest maar oplossen.

Een proeverij met Thuiskok Zwaneveld

Het is officieel: wij zijn fan van twitter. Al eerder ontmoetten wij via dat minibloggen de dames van Au Bain Marie met hun onvolprezen goddelijke Rotterdammertje, en nu beleefden wij een heerlijke avond met Thuiskok Zwaneveld. Ze kwam al binnen met streekkaasjes uit de omgeving van Bodegraven en een zelfgemaakte chutney. En daarna kwamen de verhalen los. Over hoe ze op latere leeftijd de stoute schoenen aan heeft getrokken en haar passie heeft gevolgd en is van hobbykok professioneel kok geworden. Met kinderen nog thuis en man met ook eigen bedrijf gewoon hup, zich opgegeven voor de koksopleiding "want dan moet je het ook professioneel doen!". En binnen een jaar geslaagd! Hulde aan dit soort mensen en vrouwen. Die zonder mankeren in tijd van een week meer dan 500 hapjes op niveau de deur uit drukken. Allemaal even mooi en lekker. Wij zeggen: de Goudse regio heeft er een hele lekkere thuiskok bij!

Vandaag is ze alweer on the road, want er is een picnic-in-opdracht. Waar onze Green Jungle Sandwich Pickle de broodjes gaat verlekkeren. Want die viel helemaal in de smaak. Net als de andere producten. Waar wij ook benieuwd naar waren: was alles zo'n beetje wat ze verwacht had? Ons blog, huisstijl en tweets overziend? Daarop volgende de voor ons mooiste zin van de avond: "Ja, zeker! Het is enorm gezellig en de smaken zijn dik op orde, professioneel niveau." Wij beginnen er bijna zelf ook vertrouwen in te krijgen.

Waar de twijfel vandaan komt? Tja, wat jullie niet zien, en wij wel zijn de producten die fout gegaan zijn. De wijnjam die tot enkele weken terug gewoon niet wilde stolde. Nog niet een heeeeeel klein beetje. Maar gewoon vloeibaar bleef. Sterker nog: een van de potjes lanceerde zichzelf tegen onze prachtige witte muur aan. Waarop wij niet meer tekst hadden dan: "Snap jij dat nou?" (ondertussen: jam druipt van de muur, pot in diggelen op de grond, deksel in de boekenkast gevlogen) "Nee, ik snap er niks van. Helemaal niks." Om daarna pas heeeeeeeeeeel kalm te bedenken dat eerst opdweilen wellicht een betere koers is dan een diepgravende chemische discussie. Maar ook de potten picallilli circus die we maakten, die naar onze smaak te zuur waren. De eindeloze bijstellingen in de receptuur. Dat staat ons nog fris voor de geest. Maar inmiddels groeit het vertrouwen. Wij kunnen dit gewoon. We doen het gewoon. We gaan ermee de hort op. Klanten veroveren met onze potjes. Vol vertrouwen nu!

sfeerbeeld:-)

thuiskok Zwaneveld in de iphone flits

the remains of the evening.....

en of the day na een gevecht met appelkaas

Appelmissie: geslaagd!

Het seizoen van de hele voordelige en vooral ook hele lekkere appels is zo'n beetje aan het beginnen. Bij onze onze onvolprezen groenteman konden wij een hele kist appels overnemen, die goed waren maar er niet mooi genoeg uitzagen voor zijn kraam. Tijd voor een experiment!

Al een tijdje zijn wij gefascineerd door het uiterlijk van fruitkaasjes: fruit ingekookt totdat een kleverige substantie wordt bereikt, die je dan in een vormpje laat uitharden. Helemaal hard worden ze niet, maar wel hard genoeg om zelf vorm te houden. Prachtige kleuren en - minstens zo belangrijk - wij verdenken deze kaasjes ervan dat ze lekker zijn. Ver-skrik-kel-lijk lekker om precies te zijn, zoals wijlen mijn Westfriese oma het zou zeggen.

Evenzeer mooi en lekker zijn de gedroogde appeltjes. Die wilden we ook graag een keer maken. Politiek correct zouden we moeten zeggen "natuurlijk als gezonde snack!" De eerlijkheid gebiedt ons te melden dat we ze vooral zien zwemmen in de herfst in een goede plas calvados bij zo'n lekker Frans streekgerecht als Aligot. De potjes zitten gelukkig goed dicht:-)

gedroogde appeltjes stevig opgesloten in weckpot

appelkaas, nog in het bakje om uit te harden

een voorraadje appelkaas

Een avond met Au Bain Marie & Vergeten Eten

Jongens, wat een avond gisteravond! Om 20.00 uur stonden Karen en Jacqueline van Au Bain Marie voor de deur voor onze eerste echte proeverij ooit. Nu is een van de voordelen van wecken dat keuken en huis voortdurend knetterschoon moeten zijn - want wecken is een aardig secure, steriele bezigheid - maar je hoopt ook dat het dan gezellig is. Dat sfeer en producten aanspreken. En we waren razend benieuwd naar het Pittige Rotterdammertje. Op voorhand voelden we al intense bewondering voor het zo ontwikkelen, verpakken en vermarkten van een heel eigen culinair product. Dat is echt culinair ondernemen.

Ze hadden een Pittige Rotterdammertje meegenomen...een kaasengel plaste op onze tong. Wat heerlijk. Met een verrassend komijnsmaakje aan het eind. En dan die vormgeving. Helemaal jaren '30, helemaal gestyleerd, gewoon helemaal raak! Ik kreeg spontaan zin om in zo'n prachtig Marlene Dietrich pak of zo'n mooie dertiger jaren jurk aan tafel op een cruiseschip te gaan zitten. Dromend over een leven in New York.

Maar dat dan wel met onze weckpotjes en de dames van Au Bain Marie! Want hun Pittige Rotterdammertje bleek al snel hele goede vriendjes met onze Route du Soleil au Vanille. Oftewel: rode wijnjam met vanille. En zo gingen we van potje naar potje. Van McGreens Dreams naar Picallilli Circus. Van Route du Soleil Blanc naar Green Jungle Sandwich Pickle. Ook probeerden we samen voor het eerst een vers gemaakte appel-dadel chutney. We hadden m zelf ook nog niet geproefd. Oordeel: basissmaken goed, maar het mist nog wat pittigs. Dus die gaat van het weekend opnieuw gemaakt, met een pepertje erin. Eens kijken wat het dan wordt. Want zo is ie te vlak.

Hoewel, van het weekend. Dat staat nog te bezien. Want wecken op deze hondsdagen wil niet zo bar. Kersen willen altijd wel zwemmen in vodka, perziken en nectarinen willen ook nog wel hun gekruide sapje in, maar verders gaan wij het niet doen op deze toch wat bijzondere dagen.

Wat we wel gaan doen? Nagenieten! Enorm nagenieten! Want wat een energie, kennis, kunde en passie schoof daar in de vorm van Karen en Jacqueline ons huis binnen. Wat een plezier. Wat een vreugde om daarvoor de tafel te mogen dekken en de potten te laten proeven. Dat nagenieten doen we natuurlijk wel met een stukje van hun product.

het begin van de avond

Jacqueline geniet!

The remains of the day:-)

Geweldig gezelschap, Karen, Margo & Jacqueline

De prachtvormgeving van het PR-tje

Opruimen en naar bed!